Św. Maksymilian zaleca
1 Bez woli Bożej człowiek nic spełnić nie może. Cokolwiek by zaś uczynił,
wszystko staje się niedorzeczną głupotą świadcząc o marności istoty ludzkiej.
2 Niepokalana bez nas zbawi cały świat, a jeżeli używa nas do nawrócenia kogoś, to
okazuje dowód swej łaski dla nas.
3 Do uświęcenia wystarcza tylko to, aby we wszystkim spełnić dokładnie wolę Bożą.
4 Szatan się wścieka i jest zły, bo chciałby nas koniecznie oderwać od Niepokalanej.
5 Istota świętości polega na odpowiadaniu łasce.
6 Pan Bóg dopuszczając większy upadek otwiera oczy na nieszczęsny stan duszy, w
którym się znajduje.
7 Niech nasz stosunek do Niepokalanej będzie jak stosunek dziecka do matki-to
wystarczy, to będzie najlepsze, najdoskonalsze nabożeństwo do Niepokalanej
8 Uczucie nie jest oznaką miłości i nie jest jej istotą.
9 Pełnienie woli Bożej jest miłością.
10 Nie myślcie, że świętość to zachwyt i cukierki.
11 Możecie ogromnie dużo dobrego i złego zrobić swoim przykładem.
12 Ten, kto nie daje dobrego przykładu, grzeszy nie tylko przeciw Panu Bogu, ale i
wobec bliźnich.
13 Szatan jest utwierdzony w swojej złości i dlatego innych pragnie pozbawić tego
szczęścia, które sam stracił.
14 Wszystkie nasze czyny muszą być takie, by się ich Niepokalana nie potrzebowała
wstydzić.
15 Sama organizacja nie wystarcza, ważniejszy jest duch nadprzyrodzony, który jest
podstawą organizacji.
16 Jeżeli człowiek spełnia tylko to, co miłe i dogadza naturze, schodzi do rzędu
zwierząt, które też to samo czynią.
17 Odstępstwa od wiary świętej i różne herezje są smutnym dowodem dociekania
rozumem i kierowania się jedynie nim.
18 Dusza żyjąca wiarą jest dla szatana niezdobytą i niezwyciężoną twierdzą, a on
sam wobec niej jest zupełnie bezsilny.
19 Każdy z nas musi serdecznie dziękować Niepokalanej, że pozwala mu dla siebie
pracować, cierpieć i poświęcić się.
20 Najlepsze umartwienia płyną z codziennych obowiązków, niezależnych od naszej
woli, bo te, które sami sobie zadajemy łechtają miłość własną.
21 Niepokalana zna lepiej naszą nędzę niż my sami.
22 Miłość do Niepokalanej powinna być praktyczna.
23 Łaski czekają na nas w odpowiednim miejscu.
24 W życiu duchowym owocem prawdziwej pobożności jest duch posłuszeństwa
nadprzyrodzonego.
25 Trzeba uważać na początki niewierności w drobnych rzeczach, bo one prowadzą
do większych wykroczeń.
26 Doskonałość nie polega na wielkich rzeczach, ale na wykonywaniu punktualnym
i sumiennym drobnych rzeczy.
27 Z ofiary rodzi się radość duchowa.
28 Aby w duszy kwiaty zakwitły, muszą być ogrzane światłem Niepokalanej.
29 Kto by powiedział, że dość, już dalej nie poradzę, pyszny jest, bo siłę swoją na
sobie zakłada.
30 Mamy być po prostu wychowani przez Matkę Bożą na wzór Jezusa.
31 Najkrótszą, najpewniejszą i najłatwiejszą drogą do nawrócenia i uświęcenia jest
Niepokalana.
32 Nie ma takiego heroizmu, którego by dusza nie wykonała z pomocą Niepokalanej.
33 Co człowiek widzi, chciałby to mieć. I stąd pogoń za bogactwem.
34 Dusza przez Niepokalaną może być pewna, że pokona największe nałogi.
35 Pan Bóg z miłosierdzia dopuszcza upadki i upokorzenia, żeby dusza poznała
swoją pokorę. To jest najtrudniejsza walka.
36 Nie ma tak rogatej pychy, żebyśmy przy pomocy Niepokalanej nie wykorzenili
jej.
37 Starajmy się na własnej skórze doświadczyć, że przez Niepokalaną wszystko
możemy.
38 Przez Niepokalaną prowadzi droga do wielkiej świętości.
39 Nie będzie pokoju na ziemi, dopóki wszyscy ludzie i wszystkie narody nie
będą miały celu, jakim powinien być Bóg.
40 Pozwólmy Niepokalanej działać w nas i przez nas a najwięcej zrobimy.
41 Pan Bóg nagrodzi za każdy akt, za każdą chwilę dla niego spędzoną.
42 Praca fizyczna jest najłatwiejsza, praca umysłowa jest trudniejsza, ale daje
większe zadowolenie, a jeszcze trudniejsza jest praca drukowa i ta daje
największe zadowolenie.
43 Nie ma odpowiednich władz w tym życiu, aby niebo poznać.
44 Nic nie jest małego, jeżeli chodzi o wielki cel; a chodzi o cel, którym jest
wieczność.
45 Ani rozmyślanie, ani postanowienie, ani kombinowanie nic nie pomogą-
jedynie łaska Boża może coś zrobić.
46 Każdej chwili obowiązani jesteśmy do doskonałości.
47 Kto jest w łaskach u Matki Najświętszej -może być zupełnie spokojny.
48 Żeby kupić cnoty pieniędzy nie potrzeba.
49 Przy pomocy łaski Bożej nie ma rzeczy mniej lub bardziej trudnej-
wszystko jest łaską.
50 Duszy oddającej się całkowicie Panu Bogu-Pan Bóg też oddaje się cały.
51 Kto chce żyć życiem nadnaturalnym, ten tuli się do Matki łaski Bożej.
52 Największą pokutą jest wierność w wypełnianiu codziennych obowiązków.
53 Uświęcenie i wytrwanie zależy od nabożeństwa do Matki Najświętszej.
54 Kto ma intencję czystą, ten nigdy nie utraci wewnętrznego pkoju.
55 Ważną rzeczą jest współpraca, bo za każdym odpowiedzeniem łasce Bożęj,
przychodzą nowe łaski.
56 Jaka modlitwa, takie wszystko.
57 Kto nie ma ducha umartwienia na pewno się nie uświęci.
58 Żadna łaska nikogo do dobrego nie zmusza.
59 Przez akty doskonałej miłości po upadku, coraz więcej oczyszczamy duszę.
60 Każdy akt posłuszeństwa jest aktem miłości.
61 Nikt nie może być sędzią we własnej sprawie.
62 Gdy uchronimy się od sądów- uchronimy się od niechęci.
63 Działalność zewnętrzna tylko przygotowuje drogę do łaski, ale nie
sprowadza tej łaski.
64 Modlitwa i czyste serce -to błogosławieństwo Boże.
65 Tylko ta dusza, która się modli- wszystko przezwycięży.
66 Łatwiej jest rozwijać działalność na zewnątrz, niż walczyć ze swymi
umiłowanymi wadami.
67 Sprawa własnego zbawienia i uświęcenia jest o wiele ważniejsza od pracy nad
duszami innych.
68 Apostolstwo byłoby złudne, gdyby było ze szkodą dla własnego uświęcenia.
69 Jedno jest źródło niepokoju; miłość własna uciekająca od krzyża.
70 Na to Pan Bóg stworzył piekło, aby duszom dopomóc do zbawienia.
71 Wszelkie przywiązanie poza Bogiem nie może być nieszkodliwe.
72 Wzajemne przebaczanie jest nieocenionym źródłem łask.
73 Przez wszystko się przejdzie z większym pożytkiem dla duszy, jeśli wytrwamy
przy Niepokalanej.
74 Niepokalana prowadzi w przyszłość.
75 Codziennie i coraz większe zbliżenie się do Niepokalanej jest jedynym i
prawdziwym rozwojem.
76 Zawsze i wszędzie starajmy się, by każdy coś dla Niepokalanej zrobił.
77 Nie uświęci się nigdy ten, kto nie będzie mężem modlitwy.
78 Kiedy dusza oddaje się Sercu Pana Jezusa, Pan Jezus oddaje się tej duszy już na
zawsze.
79 Niepokalana jest najwyższym stopniem doskonałości i świętości stworzenia.
80 Diabeł będzie używał przeklętych i świętych rzeczy, żeby swój cel osiągnąć.
81 Dużo łatwiej jest zdobywać miasta, aniżeli zwyciężać samego siebie.
82 Żaden dzień nie powróci- nawet cudem. Czas stracony można naprawić
gorliwością.
83 Jeżeli Pan Bóg dopuszcza pokusy lub trudności, to na to, by nasza cnota się
ugruntowała, by dać nam możliwość zebrania zasług.
84 Własnymi siłami w dobrym nie wytrwamy.
85 Zginie z głodu duchowego ten, co od Matki Najświętszej się oddala.
86 Ofiara to konieczny warunek miłości. Bez ofiary- miłość zamiera.
87 Ofiarą i miłością spalmy nasze wady.
88 Prośmy Niepokalaną o wielką miłość, o płomienną miłość, byśmy w miłości
Bożej w Niej -nie uznawali żadnych granic.
89 Głęboko musimy się upokorzyć wobec dobrodziejstw Niepokalanej.
90 Do miłości pobudza tylko miłość.
91 Jeśli dusza nie dąży do doskonałości jest smutna, ale Bóg to sprawia dla jej dobra,
by ocknęła sie.
92 Musimy być przekonani, że Niepokalana nie tylko króluje w niebie, nie tylko
objawia się w Lourdes, lecz, że przebywa pośród nas.
93 Co Niepokalana na nas dopuszcza- to tylko dla dobra naszego i dla większej chwały Bożej.
94 Kryształowa dusza nieporównanie ma większą wartość u Boga, niż tysiące
obojętnych.
95 Jeżeli Niepokalanej całkowicie się oddamy, możemy mieć u Boga nadzieję, że
nasze zbawienie jest Jej sprawą.
96 Wszystko jest piękne i dobre, ale nawraca wyłącznie duch modlitwy i dobry
przykład.
97 Doskonałość mieści się w teraźniejszości.
98 Trzeba sobie zbierać zasługi, bo życie jest krótkie i nawet się nie spostrzeżemy
jak minie.
99 Niepokalana w jednej chwili może nas do takiej świętości podnieść, że drogą
zwyczajną całymi latami trzeba by było pracować.
100 Bez naszego współdziałania Niepokalana nic w nas nie zdziała.
101 Ze strony Niepokalanej na pewno zawodu nie będzie.
102 Wszystkie nasze, nawet najwspanialsze plany są złudne, jeżeli troszczyć się
nie będziemy o swą duszę.
103 My sami jesteśmy autorami swej wieczności.
104 Pan Bóg dopuszcza wszystko na większe dobro- nigdy na zło.
105 Pan Bóg nie udziela łask takiej duszy, w której panuje chaos i harmider.
106 Cierpienie dla miłości podsyca miłość, która spala wszystkie usterki.
107 Nic nas tak bardzo nie zbliża do Niepokalanej i nie utwierdza w miłości, jak
właśnie miłość połączona z cierpieniem z miłości.
108 Przestańmy wreszcie wierzgać w rękach Niepokalanej, przestańmy rozumować,
myśleć i przewidywać na swój sposób.
109 Niepokalana jeśli chce dopiąć swego, nic a nic nie jest w możności przeszkodzić
w spełnieniu się Jej zamiarów.
110 Od modlitwy zależy dopływ łask.
111 Każda dusza ma swoją drogę- swoje dzieje łaski.
112 Jeśli z Niepokalaną przestajesz, niepokalanym się stajesz.
113 Upadki niech nam będą okazją do odnowienia aktów miłości.
114 Wszyscy mamy być radością Niepokalanej, a nie przyczyną smutku.
115 Jeżeli dusza traci ducha pokory i posłuszeństwa, to zaraz i zmysły wypowiadają
posłuszeństwo woli i rozumowi.
116 Straszne jest gdy ktoś Boga się nie boi.
117 Kto stara się ominąć w życiu krzyże i umartwienia, ten nie wie co to jest
szczęście.
118 Dusza pokładająca całą nadzieję w Bogu jest potężna bez granic.
119 Pokora nie jest udawaniem prawdy, ale uznaniem Jej.
120 Miłość bez czynu, to nie jest jeszcze miłość.
121 Codzienne oddanie się Niepokalanej z bezgranicznym zaufaniem, uwolni nas od
troski, co będzie jutro.
122 Fakt jest faktem cokolwiek się zrobi lub pomyśli, to zostanie na wieki na nasze
konto zapisane.
123 Grzech powszedni jest straszniejszym nieszczęściem, niż wszystkie nieszczęścia
świata.
124 Wiedza nadyma i o tyle jest pożyteczna, o ile służy do miłości.
125 Jak miłość nas ogarnie i przeniknie, to ofiary staną się potrzebą duszy.
126 Nigdy nie oszczędzajmy się w sprawie Niepokalanej.
127 Wola Boża jest ponad wszystko, nawet ponad modlitwę.
128 Jeżeli dusza ma dobrą wolę, uzgodnioną z wolą Bożą. To może być spokojna,
gdyż wszystko wyjdzie jej na dobre.
