W dniach 1-3 kwietnia 2011r. odbyły się X Dni Kolbiańskie z okazji 70. rocznicy męczeństwa św Maksymiliana Kolbego pod patronatem: Katedry Kolbiańskiej Papieskiego Wydziału Teologicznego św. Bonawentury-Seraphicum w Rzymie oraz Ks. Biskupa Tadeusza Rakoczego, Ordynariusza Diecezji Bielsko-Żywieckiej.
Tematem tegorocznego spotkania było: Dawanie świadectwa o Chrystusie na wzór św Maksymiliana.
W piątek po zakwaterowaniu uczestniczyliśmy we Mszy św pod przewodnictwem O. Jarosława Zachariasza, Prowincjała krakowskiej prowincji franciszkanów. Po Mszy, przywitania i wprowadzenia dokonał O. dr Raffaele Di Muro-Międzynarodowy Asystent Rycerstwa Niepokalanej i Dyrektor Katedry Kolbiańskiej-Rzym. Dzień zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim.
W sobotę pierwszą konferencję wygłosił Ks. Józef Niedźwiedzki, Proboszcz parafii pw. św. Maksymiliana-Oświęcim.Tematem było: Powołanie chrześcijanina do dawania świadectwa wierze we współczesnym świecie. A jak możemy świadczyć o Chrystusie w rodzinie i w pracy opowiedziała nam dr Małgorzata Duda z Instytutu Nauk o Rodzinie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II z Krakowa.
Świadectwo życia i świadectwo śmierci św Maksymiliana, męczennika przedstawił Ks. Jacek Pędziwiatr, Asystent Diecezjalny MI z Bielsko- Białej.
Podczas Mszy św. piękne kazanie wygłosił o Stanisław Piętka -Asystent Narodowy Rycerstwa Niepokalanej w Polsce.
Aby uczcić szóstą rocznicę śmierci Jana Pawła II spędziliśmy modlitewny wieczór ku czci Jego pamięci.
W niedzielę O. dr Piotr Cuber, Asystent Prowincjonalny MI krakowskiej prowincji franciszkanów i Harmęże przedstawił temat Rycerz Niepokalanej - Świadkiem Ewangelii.
Mszy św. przewodniczył i kazanie wygłosił J.E. Ks. Biskup Tadeusz Rakoczy w towarzystwie, którego mieliśmy przyjemność spożyć uroczysty obiad.
Dni Kolbiańskie były bardzo bogate w treści o tematyce: jak w dzisiejszym zlaicyzowanym świecie dawać świadectwo o Chrystusie. Z naszej wspólnoty udział wzięło pięć osób, które umocnione i ubogacone wrócą do swoich środowisk, aby z jeszcze większą otwartością i odwagą być apostołem wiary chrześcijańskiej.

A oto świadectwo Wioletty z przeżytych Dni Kolbiańskich, które obrazuje jak ważne tematy były poruszane podczas konferencji:

1.Ksiądz Józef Niedźwiedzki -proboszcz z parafii pod wezwaniem Św. Maksymiliana     Kolbe w Oświęcimiu na samym początku swojego wykładu definiuje nam co znaczy chrześcijaństwo i być chrześcijaninem.
  Chrześcijaństwo to dawanie świadectwa, a więc chrześcijanin jest powołany do dawania świadectwa i odpowiedzialności za dar wiary. Przybliżył nam również jakie są zadania głosiciela Ewangelii.
  I tak wymienił kilka najważniejszych zadań:
  -ratować człowieka - np. poprzez zauważenie go ;
  -przywracać człowiekowi nadzieję - przykładem dawania nadziei jest o. Kolbe, który przywrócił wiarę w człowieczeństwo nie tylko uratowanemu ale i innym więźniom.
  -ukazywać zagubionemu człowiekowi źródła prawdy - np. adoracja jako spotkanie     serca z sercem.
  Przytoczył nam również słowa papieża Pawła VI, mówiące o tym, że od głosiciela Ewangelii oczekuje się pracy nie zafałszowanej, działania nie dla oryginalności, nie zaciemniania prawdy ale służenia jej.
  Konkludując: świadek Ewangelii powinien być żywym orędziem, gdyż często jesteśmy jedynymi świadkami wiary wśród innych. Dobro człowieka powinno być  widoczne poprzez jego świadectwo. Nie tylko mówmy o chrześcijaństwie ale bądźmy chrześcijanami.    
 
2.W drugim dniu "Dni Kolbiańskich" dr Małgorzata Duda z Instytutu Nauk o Rodzinie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie wykładem pod tytułem: " Świadczenie o Chrystusie w rodzinie i w pracy" ukazuje nam wartość rodziny zbudowanej na sakramencie oraz zagrożenia jakie wynikają z przekazów medialnych, które często kreują nasze myślenie, sposób postrzegania i w których to próbuje się zmienić definicję rodziny, wmówić nam, że związek partnerski to norma. Ale to rodzina jest stworzona przez Boga i to jest norma i taki jest porządek. Mamy nie dać sobie wmówić czegoś co nie stoi w prawdzie. Mamy szanować prawo, ale nie można od nas żądać abyśmy uznali równość czegoś co równe nie jest.
  Zagrożeniami dla rodziny jest kult młodości, brak akceptacji metryki. Kultura współczesna to kultura bez ludzi starych. Coraz mniej jest obecnie rodzin wielopokoleniowych, w których autorytetem są ludzie starsi, których mądrość życiowa jest księgą doświadczeń. Innym zagrożeniem dla rodziny jest kult jednostki, lansowanie się, wybijanie kosztem rodziny. Takie postępowanie rodzi brak miłości i współpracy w rodzinie.
  W samej rodzinie głównym zagrożeniem jest brak dialogu. Obecnie nie rozmawiamy, ale komunikujemy się( zrób to, przynieś tamto). A to rodzina ma być wzorem do naśladowania, gdzie słowo znaczy słowo, gdzie każde słowo musi być ważone.
Przykładem prowadzenia dialogu jest Jezus Chrystus, który nie komunikował, ale cały czas  do wszystkich mówił. A jak wiedział, że mowa jest zbędna to milczał. Innym przykładem nieustannego dialogu jest św. Maksymilian - słowem wypowiadanym (zapisanym w licznych konferencjach)i pisanym, którym jest np. nasz "Rycerz Niepokalanej".
 Dawać świadectwo wiary należy również w pracy. Praca to zabezpieczenie środków na życie. W pracy rozwijamy swoje talenty, poznajemy swoje graniczenia, uczymy się współdziałania, współpracy i zależności. Od tego jak poukładamy sobie relacje zależy nasze zadowolenie.  Musimy pamiętać, że moja praca to świadectwo o mnie. Więc mam być uczciwy, życzliwy mam po prostu również i w pracy być człowiekiem wierzącym, a to znaczy przestrzegać dekalogu.
 
Następnym wykładem pod tytułem: "Świadectwo życia i świadectwo śmierci św. Maksymiliana męczennika'. ks. Jacek Pędziwiatr, asystent Diecezjalnego  MI  Bielsko-Biała rozszerza i przybliża nam pojęcie świadka oraz zadania świadka, dając przykłady świadków ze Starego Testamentu i z czasów Jezusa.
Biblijni świadkowie to np. Ruth, Jeremiasz, a z Nowego Testamentu to np. św. Józef, Jan Chrzciciel, ludzie uleczeni przez Jezusa, uczniowie którzy spotkali Zmartwychwstałego. Co to znaczy świadectwo ? Świadectwo to relacjonowanie faktów, przekazywanie prawdy oraz potwierdzanie jej swoim życiem. Najdoskonalszym świadectwem jest męczeństwo.
Na przykładzie życia i śmierci o. Kolbego, na spotkaniu w grupach próbowaliśmy zdefiniować jaki ma być świadek wiary :
- ma być optymistą, nie krytykować, nie potępiać, być człowiekiem uśmiechu, życzliwym, cierpliwym, autentycznym, mieć ducha dziecka, całym swoim życiem świadczyć o Chrystusie.
Taki właśnie był św. Maksymilian. Niech słowa wypowiedziane w dniu aresztowania będą tego świadectwem : "Jak wielka to łaska, żeby własne ideały potwierdzić własnym życiem ".Nie bez powodu nasz papież Jan Paweł II powiedział " On nie umarł, ale oddał życie za brata." Tym świadectwem męczeństwa dał zasiew pod nowe pokolenia świadków wiary.
 
W ostatnim dniu o. dr. Piotr Cuber wykładem pt.:" Rycerz Niepokalanej- Świadkiem Ewangelii" zachęcał nas do rozwijania naszych ”Rycerstw”. Tak jak św. Maksymilian był prekursorem prasy katolickiej tak i my możemy upodabniać się do niego stosując nowoczesne środki komunikacji np. internet, radio, telewizję. Tak jak patron naszego Rycerstwa musimy wyprzedzać swoją działalnością przeciwnika, którego celem jest zniszczenie kościoła. Masoneria od czasów o. Kolbego bardzo się wyemancypowała i zmieniła taktykę. Już nie atakuje tak bezpośrednio demonstrując na ulicach. Atakuje się teraz kościół i wiarę poprzez środki masowego przekazu. Atakuje się wiernych, kapłanów, papieża, przejaskrawiając winy, wybierając z kontekstu wypowiedzi a wiernych przedstawiając jako zacofanych, zalęknionych i nieodpowiedzialnych ludzi. Dlatego też chcąc osiągnąć cel Rycerstwa Niepokalanej musimy sięgnąć po nowe metody, którymi mogą być audycje radiowe, strony internetowe i portale społecznościowe,
wystawy multimedialne. Nam Rycerzom trzeba brać przykład ze św. Maksymiliana, który nie pozostał bierny i w odpowiedzi na wzmożone działania masonów założył Rycerstwo Niepokalanej.