Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie wspólnoty, które odbędzie się 21.10.2015 r. (środa) o godzinie 19:15 w salce katechetycznej.
Temat spotkania: "WEZWANI ABY ROZŚWIETLIĆ CIEMNOŚCI 10".

Intencja modlitewna na miesiąc październik:

Aby każdy wierzący, na wzór Biedaczyny z Asyżu, zaangażował się w pracę na rzecz pokoju pomiędzy narodami.

Pismo Święte:

J 14, 26-28a
„A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszyst-ko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka! Słyszeliście, że wam po-wiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was”.

Mt 5, 9
„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”.

Teksty pomocnicze:

Fragment tekstu o. Maksymiliana pt. „Religia miłości” [1106b], Pisma, cz. II, s. 566.

„Nienawiść dzieli, separuje i niszczy, podczas gdy przeciwnie miłość jednoczy, daje pokój i buduje. Zatem nic dziwnego, że tylko miłość potrafi zawsze uczynić ludzi doskonałymi. Dlatego jedynie ta religia, która uczy miłości Boga i bliźniego może doskonalić ludzi. Religia Jezusa Chrystusa jest rzeczywiście tą religią miłości, miłości doskonałej, a to jest widoczne w świętych słowach Jezusa Chrystusa”.

Fragment listu o. Maksymiliana „Do br. Rocha Frejlicha” [814], Pisma, cz. I, s. 1082-1083.

„Źródło szczęścia i pokoju nie zewnątrz, ale wewnątrz nas przebywa. Wykorzystujmy wszystko dla ćwiczenia naszej du-szy w cierpliwości, pokorze, posłuszeństwie, ubóstwie i innych cnotach zakonnych, a krzyże nie będą już tak ciężkie. Zresztą głosimy, że przez Niepokalaną wszystko możemy, pokażmy to i czynem. Jej zaufajmy, módlmy się i spokojnie i pogodnie, naprzód w życie» (PMK 814).”

Fragment listu o. Maksymiliana „Do br. Alfonsa Stępniew-skiego” [805], Pisma, cz. I, s. 1076.

„Bądźmy pewni, że wszelkie podziały i nieporozumienia to nie od Niepokalanej pochodzą, ale tylko i wyłącznie od tego węża, co jest pod Jej nogami. Każdy więc ze swej strony niech doło-ży starania, aby wszelkie rozdźwięki łagodzić pokorą, miłością, cierpliwością i modlitwą i coraz bardziej pogłębiać wzajemną miłość i wzajemnie się wspomagać w dążeniu do naszego Ide-ału szerzenia królestwa Niepokalanej w duszach. Niech każdy z Was stara się nie tyle zmieniać otoczenie, ile doskonalić samego siebie, samemu do Niepokalanej się zbliżać i tak wszyscy do Niej się zbliżając i nawzajem zbliżać się będą. Bynajmniej więc nie chwalę nikogo, co się podaje do usunięcia się z placówki i pójścia gdziekolwiek indziej, chociażby nawet do najgorliwszego klasztoru czy zakonu. Łaski Boże i opieka Nie-pokalanej przygotowane dla każdego z Was tam, gdzie się znajdujecie z posłuszeństwa, a wyrywanie się z tych warunków bez względu na przyczyny, jakiekolwiek by one były, jest bez wątpienia pewną tylko pokusą nikogo innego jak szatana, który za wszelką cenę dąży do rozbicia Niepokalanowa i do osłabienia królestwa Niepokalanej - czyżbyście chcieli być narzędziem w jego ręku w tej sprawie?”.

Fragment listu o. Maksymiliana „Do br. Kasjana Teticha” [816], Pisma, cz. I, s. 1084.

„Pozwólmy się Jej prowadzić czy to drogą gładką, czy też wyboistą i ciernistą. Nawet upadki nie powinny nas nigdy zniechęcać. Dość jednego aktu miłości i to miłości nie uczucia, ale tylko woli, tj. jednego aktu zakonnego posłuszeństwa dla Niej wykonanego, by taki upadek na większy tylko pożytek się obrócił. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus pisze nawet, że zgadza się już z myślą, że zawsze będzie niedoskonała, bo trudno, nie jesteśmy jeszcze w niebie. Upadki służą nam do tego, byśmy nie polegali na sobie, ale całą ufność złożyli w ręce Boże, w ręce Niepokalanej, Pośredniczki wszelkich łask. Zawsze spokojnie i pogodnie; nigdy w smutku. I my tu doświadczamy namacalnej opieki Niepokalanej”.

Rozważanie:

Październik to miesiąc Maryi, miesiąc różańca. To miesiąc, w którym wspominamy św. Franciszka z Asyżu i św. Teresę od Dzieciątka Jezus – nazywaną „Małą Tereską”...

Czy jest coś, co w szczególny sposób łączy te wszystkie oso-by? Tak, tematem łączącym te trzy postaci jest: „pokój”. Maryja, to przecież Królowa Pokoju. Franciszek jest nazywany „zwiastunem Pokoju”, według tradycji jest też autorem pięknej modlitwy „O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju”. Św. Teresa natomiast dla wielu pozostaje niezwykłym wzorem codziennej troski o pokój serca oraz wytrwałej modlitwy o pokój na świecie. Jakże aktualny jest to temat także dla nas dzisiaj – dzisiejszy świat tak bardzo potrzebuje pokoju, Bożego Pokoju.

Powiesz: to zbyt wielkie słowa, czy mogę w ogóle je zrealizo-wać w codzienności? Tak, św. Maksymilian daje nam nawet wskazówki, jak to zrobić. Trzeba zacząć od siebie. Przede wszystkim pokój na świecie zależy najpierw od pokoju w moim sercu. Jak jednak wprowadzić pokój w swoje wnętrze? Odpo-wiedź na to pytanie daje nam sam Jezus w Ewangelii wg św. Jana – źródłem pokoju dla każdego z nas jest osobista relacja z Panem Jezusem, zgoda na to, by posłał mi swojego Ducha Świętego.

Ale to nie koniec – potrzebny jest jeszcze mój osobisty wysiłek, staranie o to, by tę relację i stan pokoju podtrzymać, by to miłość do Boga i ludzi kształtowała moje serce. Św. Maksymilian mówi o tym podkreślając, że to właśnie miłość pozwala nam dążyć do doskonałości.

Ojciec Kolbe ukazuje także wartość zaufania Niepokalanej – to Ona depcze głowę węża, który jest źródłem niepokoju, niezgody, sporów i wojen. Maryja Matka pomaga każdemu znaleźć jego życiową drogę i wytrwać na niej – jako Pośredniczka Łask wyjedna nam wszystko, czego potrzebujemy, by zachować pokój serca i by wprowadzać pokój na świecie. A ci, którzy „wprowadzają pokój” są błogosławieni i „będą nazwani synami Bożymi”.

Pytania:

1. W jaki sposób mogę pielęgnować pokój w swoim sercu?

2. Skąd mogę czerpać prawdziwy pokój?

2. W jaki sposób mogę budować pokój wokół siebie. W swojej rodzinie, miejscu zamieszkania, miejscu pracy, wśród najbliższych i znajomych?

3. Od czego zależy pokój na świecie?

4. Czy znam świętych, którzy byli szczególnymi orędownikami pokoju?

Modlitwa na zakończenie:

Tajemnica różańca: ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi.

Centrum św. Maksymiliana na podstawie o. Raffaele di Muro OFMConv